Η ονομασία Βλυχό προέρχεται από τις περίπου 30 βλύχες που αναβλύζουν νερό κατά μήκος του βουνού της Αμαλής στους πρόποδες του οποίου είναι χτισμένο.
ΙΣΤΟΡΙΑ
Το Βλυχό αποτέλεσε επί 600 χρόνια τόπο που κληρονομούνταν από τον ένα κατακτητή στον άλλον. Στα χρόνια της Τουρκοκρατίας 1479-1684 ανήκε σε Τούρκους πασάδες. Στα χρόνια των Ενετών 1684-1789, μοιράστηκε σε φεουδάρχες που πολεμούσαν στο πλευρό των Ενετών κατά των Τούρκων όπως ήτων οι Τσαλαμπαίοι, Μαχαιραίοι, Δίπλας, Κόντε Καββαδάς, Βαλαωριταίοι κ.α.
Σε αντίστοιχους προγόνους αυτών πέρασαν και στα επόμενα χρόνια των Άγγλων, Γάλλων, Ρωσοτούρκων αλλά και Ελλήνων.
Το κατά καιρούς καθεστώς των κατακτητών εξυπηρετούσε πάντα την τάξη των ευγενών επειδή μέσω αυτών ασκούνταν με μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα η εξουσία προς τις κατώτερες κοινωνικές τάξεις.
Ο λαός που βρέθηκε με περιουσία στο Βλυχό – όπως και στο Γενί- δεν απέκτησε τίποτε από δωρεές. Εξαγόρασε την γη αυτή με αίμα και ιδρώτα. Πρώτα με την προσωπική εργασία του μιας και την μίσθωνε από τους άρχοντες και λίγο λίγο την αγόρασε.
Έπειτα με τα εμβάσματα που έστελναν οι χωριανοί από την Αμερική. Μέχρι το 1950 γύριζε ο φοροεισπράκτορας της οικογένειας Βαλαωρίτη στη θάλασσα του Βλυχού και Νυδρίου κι από ότι ψάρια είχαν τα καΐκια μαζί τους, τους έπαιρνε το «αναλογούν» φόρο μιας και η θάλασσα ήταν του Βαλαωρίτη.
Το Βλυχό φαίνεται να κατοικούνταν πάντα ανά τους αιώνες από διάφορους κατακτητές. Σαν χωριό όμως με συνείδηση κοινή άρχισε να διαμορφώνεται από το 1850 κι εδώ. Ευτράπελες διηγήσεις που σώζονται στα αρχεία της αστυνομίας Κατωχωρίου μιλάνε για την αντιπαλότητα μεταξύ των δύο πρώτων εμπορικών μαγαζιών που υπήρχαν τότε στο Βλυχό και συναγωνίζονταν το ένα το άλλο σε κατανάλωση.
Σαν χωριό το Βλυχό έφτασε στην κορυφή του από το 1910 έως το 1940. Δέκα τουλάχιστον μεγάλα εμπορικά της εποχής διακινούσαν πλήθος εμπορευμάτων προς και από το νησί. Στο Βλυχό χτυπούσε ο οικοδομικός παλμός όλου του νησιού. Ο δε έμπορος Γιάννης Σκλαβενίτης θεωρούνταν ένας από μεγαλύτερους εμπόρους της Δυτικής Ελλάδας. Τελικά όλα έσβησαν με τον πόλεμο του 1940.
Σήμερα – αν κι έχουν γίνει σημαντικά έργα στο χώρο της υλικοτεχνικής υποδομής- φαίνεται ότι αναζητεί την σπίθα που θα ανάψει πάλι την ανάπτυξη στην περιοχή μιας και αποτελεί το Βλυχό ένα εντυπωσιακής ομορφιάς μνημείο φυσικού κάλλους και έναν εκλεκτό πόλο έλξης .